UWAGA Polecamy zapoznać się z HTMLową wersję niniejszej specyfikacji dostępnej w repozytorium Github link .
Trasowanie cebulowe jest techniką służącą do anonimowej komunikacji w sieci komputerowej. Komunikacja odbywa się przy wykorzystaniu trzech rodzajów jednostek: klienci, węzły pośredniczące i końcowe. Połączenie klienta z odbiorcą wygląda następująco. W pierwszej kolejności klient wybiera listę węzłów P1,P2,…,PN,WK po których chce dotrzeć do adresata. Następnie nadaje paczkę informacji {dane,adres[P2-ADRESAT]} do P1. Dalej P1 zapisuje adres klienta i wysyła paczkę {dane,adres[P3-ADRESAT]} do P2. Proces się powtarza aż węzeł końcowy - WK - wyślę pakiet do adresata.
Droga w kierunku przeciwnym jest następująca: adresat wysyła odpowiedź do WK. Z kolei z WK jest wysyłana ta odpowiedź do PN, do WK zapisał adres. Dalej PN przesyła odpowiedź do PN-1 itd., aż odpowiedź wróci do klienta.
Nasz program będzie spełniał następujące wymagania:
- umożliwi przesyłanie komunikatów UDP (user datagram protocol, protokół bezstanowy, nie zapewnia retransmisji danych, umożliwia przesyłanie danych do wielu użytkowników).
- Użytkownik otrzymuje instrukcję dotyczącą tego, w jaki sposób może wykonać kontrolę danych. Np. tak
$ ./CakeClient.sh --help- Klient będzie posiadał listę wszystkich węzłów pośredniczących (
$P_i$ oraz WK) zapisaną w pliku konfiguracyjnym. - Klient będzie mógł łatwo podejrzeć listę przy pomocy bez znajomości nazwy pliku konfiguracyjnego.
- Klient będzie mógł wygenerować listę węzłów pośrednich za pomocą odpowiedniej funkcji.
- Komunikaty będą zawierały paczkę złożoną z informacji przesyłanych oraz adresów rozdzielonych średnikiem
;. - Możliwe będzie przesłanie paczki do innego hosta (który również «oferuje» swoje usługi jako węzeł pośredni) i otrzymanie od niego odpowiedzi. W zasadzie, możliwe będzie wysłanie paczki do każdego hosta (węzła). Program węzła pośredniego i adresata jest ten sam.
- Sieć będzie w stanie obsłużyć równolegle przynajmniej dwóch klientów oraz wielu klientów po sobie.
- Wiadomość powrotna będzie wysyłana każdemu klientowi osobno.
- Adresat nie będzie mógł bezpośrednio zidentyfikować skąd pochodzi wiadomość. Dlatego nadawca powienien się podpisywać w swojej wiadomości.
- Adresat będzie mógł wpisać swoją odpowiedź w terminalu.
- Adresat będzie mógł zapisać komunikat do pliku
- Adresat będzie zabezpieczony przed wpisaniem wiadomości z
; - Przed uruchomieniem programu klienckiego, program (z poziomu powłoki) sprawdzi, czy jest zainstalowana java.
Klient będzie mógł uruchamiać program poprzez poprzez prosty alias. Na potrzeby robocze załóżmy, że będzie to cake-router. Aby to osiągnąć, wystarczy wykonać na przykład
$ sudo echo "export cake-router=./path/to/file/CakeClient.sh" >> ~/.bash_aliases
$ cd ~
$ . .bashrcKlient uruchamia program cake-router w bashu poprzez wpisanie nazwy skryptu np. ./CakeClient.sh lub (Patrz instrukcja) za pomocą aliasu.
$ cake-router --help
Wyświetla mu się informacja o możliwych opcjach. Następnie uruchamia program z opcją list
$ cake-router -lDostaje informacje o węzłach pośrednich z wczytanych z pliku konfiguracyjnego.
Możliwość wygenerowania pliku z adresami pośrednimi będzie realizowana za pomocą opcji
$ cake-router --set-trasa
Wysyłka odbywać się będzie za pomocą opcji send. Załóżmy, że użytkownik chce wysłać msg.txt na adres 192.168.1.1
$ cake-router -s 192.168.1.1 msg.txt
Po wysłaniu użytkownik programu oczekuje na odpowiedź od nadawcy.
Węzeł pośredni będzie uruchamiał swój program w konsoli za pomocą
$ ./CakeNode.sh
Gdy paczka dojdzie do adresata, będzie miał możliwość zapisania wiadomości do pliku oraz odpowiedzi.
Nadanie wiadomości i wybór trasy
Nadanie wiadomości poprzez dwa węzły pośrednie
